Een zeezeiler vroeg of het mogelijk was of hij een Liteboat deelbaar kon te maken. Hij wilde kunnen roeien in elke mooie baaien waar hij zijn anker uitgooide.

Na een proefvaart viel de keuze op een LiteSport+ en kwam de vraag: “Kunnen júllie hem niet deelbaar maken en twee halfbootjes van 225 cm leveren? Dan past ie in een kooi op de boot”.

Dat was even slikken maar waarom ook niet, moet toch kunnen!

In Frankrijk zagen het niet zitten: “Crazy work and crazy monnee!” Nou wil het geval dat wij in Warmond een composiet/kunststof artiest, Jeroen van het bedrijf Passant, hebben die na onze vraag bijna verbaasd zij: “Ja tuurlijk, gewoon doormidden zagen.”.

Na precisie meetwerk, met een laser (bouwtekening was handig geweest) en hartslag 100 (want een boot van € 5.000), ging de zaag erin, een FEIN met een excentrisch bewegend cirkelzaagje.
10 minuten,  een onbeschadigde naad en een geslaagde operatie.

Vertrouwen is goed maar slagen is beter!

Onvoorstelbaar, zo’n oersterke doosconstructie verandert in twee instabiele bootdelen als één kant van de doos wegvalt. Experimenteren maar uiteindelijk werden het twee oersterke dozen die in een paar minuten een roeiklare LiteSport+ wordt.

Deze ombouw was veel werk, voor Jeroen ook de eerste keer, maar werd uiteindelijk een perfecte roeiboot. Een zeer erkentelijke eigenaar die zijn boot zelfs op een havenshow heeft tentoongesteld….

In het vorige blog vertelde ik over een roeier die er na 5 minuten instructie, op topsnelheid vandoor ging.

Over het algemeen is gelijk op topsnelheid willen roeien het probleem bij beginnend roeiers. Bij instructie, aan mensen die nog nooit in een roeiboot met rolbankje hebben gezeten, ligt de nadruk op; zo ontspannen mogelijk in de boot zitten, nee.. hij slaat niet om of je moet op de rigger gaan zitten en GEEN kracht zetten zodat je voelt wat je doet ……

Ja ja, maar niet bij 80 % van de mannelijke nieuwelingen. Die luisteren niet en willen gelijk laten zien hoe hard zij kunnen en dat zij in topconditie zijn. Dus zigzaggend over het water, bladen een meter onderwater, witte knokkels aan de riemen, een fanatiek verkrampt gezicht en hartslag 100. Gaat lekker hè?!

Vrouwen daarentegen, en dat was nieuw voor mij, luisteren wel!, stellen vragen, beginnen heel rustig en hebben in no time de slag te pakken.

Ik leverde een LiteSport 2X af in het noorden van het land, in weer zo’n naar vrijstaand huis aan een prachtig meer. Bij aankomst stond de heer des huizes startklaar om in de boot te stappen (cadeau van zijn vrouw). Eerst even wat instructie en uitleg probeerde ik nog…
Maar de boot lag al in het water en samen met zijn zorgelijk kijkende dochter die meeroeide, duwden ze af: “Die instructie doen we wel op het water”.

Nog voordat ik met zijn vrouw in de volgboot zat, waren die twee al uit het zicht. Na een inhaalactie bleek instructie hard nodig. “Laat maar even lopen” probeerde ik nog, en ik begon mijn verhaal. Maar halverwege begon hij al weer te roeien. Dus ik vroeg aan zijn vrouw: “luistert ie wel eens?”. “NOOIT”, zei ze uit de grond van haar hart.

“Ok dan gaan we nu terug en aan de koffie” zei ik, mijn tanende invloed op ‘leerlingen’ accepterend.

De personen op de foto zijn niet degenen uit dit verhaal.

Opvallend is de positieve instelling van roeiers en mensen die willen sporten.

De feed back is altijd opbouwend en voor 99% heb je te maken met aardige mensen waar je graag iets voor doet. Die enkeling die bij een roeiclinic, zonder het eerst te proberen, hardop roept: “het is helemaal niks!” ben je al snel vergeten.

Wij kunnen het vergelijken met de klandizie die we hebben met de elektrisch aangedreven sloepen die we bouwen. Bootjesvolk, en daar hoor ik zelf ook bij, is vaak niet snel tevreden en wil iets wat niet kan of onnodig is of …..

Dat is bij roeiers wel anders, een paar voorbeelden van huidige Liteboat eigenaren.

Op een watersportbeurs praat ik met een jongeman, een topondernemer blijkt later, die op een prachtige plek bijna aan het Braassemermeer woont. Hij heeft nooit geroeid maar vindt dat bij voorbaat al geen punt: “kun je leren”.
Na nader contact stel ik voor met boten naar hem toe te komen voor een proefvaart omdat hij zegt dat één van zijn vrienden ook interesse heeft.

Dat klopt en na summiere instructie gaan we het water op en gaan we ze volgen met zijn sloep.
Volgen?… we zijn er één kwijt.
Vol gas passeren we zijn vriend die nog even alle instructies op een rijtje aan het zetten is en nu al een gezicht heeft van ‘dit nooit meer’. Snel varen we naast iemand die volgens mij verzwegen heeft een jarenlange roeiervaring te hebben. Als de brandweer en.. hij doet alles goed, een natuurtalent.

Deze man heeft de beginnersboot (mijn advies) snel achter zich gelaten en roeit nu in het paradepaardje van Liteboat; een transparant Carbon LiteRace 1X.

Paul schrijft:

Ik heb vanaf mijn 14^e tot 25^e intensief geroeid en dacht even dat ik zo weer in een roeiboot, beter nog, een skiff zou kunnen stappen.

Daar dacht de roeivereniging anders over.

In de jaren 90, inmiddels 50 jaar geleden en met een patatconditie, melde ik me bij een Amsterdamse roeivereniging om weer lekker in een Skiff het water op te kunnen.

Na enige ballotage en voorzien van de nieuwste roeikleding schreef ik, wachtend op de mij toegewezen ‘begeleider’, een prachtige Stämpli af in het grote afschrijfboek. Helemaal verkeerd, volgens mijn, inmiddels gearriveerde kompaan. [Lees meer…]